Dvorište Aluizio Azevedo

Name: Dvorište Aluizio Azevedo
SKU: X144-176
Price: 4 EUR
Availability: InStock
Rating: 5 (100 reviews)

Šifra: X144-176

Dostupnost artikla: Artikl je dostupan

Autor	Aluizio Azevedo
Uvez	Tvrdi s omotom
Izdavač	Zora
Godina izdavanja	1959
Stranica	247
Stanje	Rabljeno / Vrlo dobro očuvano 9/10

4,00 €

Dodaj u košaricu

Odabrana opcija trenutno nije dostupna

Rok isporuke: Odmah

Cijena dostave: 2,00 €

Besplatna dostava (Hrvatska) za narudžbe iznad: 53,00 €

Dvorište Aluizio Azevedo

"Dvorište" (O Cortiço) je roman brazilskog pisca Aluizija Azeveda, objavljen 1890. godine. Ovaj roman je jedno od najvažnijih dela brazilskog naturalizma i često se smatra klasikom brazilske književnosti.

Radnja romana smeštena je u Rio de Žaneiro i prati živote stanara jedne vrste zajedničkog stambenog kompleksa (tzv. cortiço), gde zajedno žive ljudi različitih socijalnih slojeva, uglavnom siromašni radnici. Azevedo kroz svoje prikaze stanovnika ovog dvorišta prikazuje ne samo socijalne nepravde, već i uticaj okoline na ljudsko ponašanje, što je karakteristično za naturalizam.

Glavni likovi romana uključuju:

Joao Romao: ambiciozni vlasnik "dvorišta", koji neumorno radi da bi se obogatio, često koristeći nemoralne i eksploatatorske metode.
Bertoleza: Afro-brazilka koja radi za Joaoa Romaa, a kasnije postaje i njegova ljubavnica, simbolizujući opresiju i eksploataciju radničke klase i robova.
Miranda: Joao Romaov bogati sused, čija priča služi kao kontrast između bogatstva i siromaštva.
Kroz likove i njihovu interakciju, Azevedo istražuje teme:

Siromaštva i socijalne nejednakosti: Roman nudi kritiku brazilskog društva i oštru osudu klasnih razlika.
Uticaj okoline na ljude: Naturalistički pogled da ljudi ne mogu pobeći od svoje sudbine, koja je uslovljena njihovom sredinom i nasleđem.
Rasna i klasna diskriminacija: Rasni odnosi, posebno između belaca i Afro-brazilaca, ključna su tema koja oslikava društvene nepravde tog vremena.
"Dvorište" je značajno delo jer kroz živopisne prikaze svakodnevnog života u Brazilu krajem 19. veka osvetljava šire društvene i ekonomske probleme, a Azevedov stil oslanja se na oštre naturalističke tehnike i socijalnu kritiku.